tora - Historja rasy Owczarków Niemieckich

W 1999 roku mineło 100 lat rasy Owczarek Niemiecki.A wszystko zaczeło się tak naprawdę 3 kwietnia 1899 roku kiedy to rotmistrz Von Stephanitz i Artur Mayer jego przyjaciel byli na ogólnokrajowej wystawie handlowej.Na wystawie tej uwage obu panów zwruci pies średniej wielkości, płowo szary wyglądem przypopminającym wika.I choć obaj Panowie interesowali się rodzimymi owczarkami i doskonale znali ich użytkowność nigdy wcześniej niespotkali tak doskonałego przeciwieństwa.Był to typ pierworrotnego canida- silny,spręrzysty,wytrzymały i inteligętny.Pies który zwrucił ich uwagę wabił się HEKTOR Linksrhein.HEKTOR był owczarkiem o dużych zdolnościach i pomimo wilczego wyglądu posiadał pasię alby służyć człowiekowi.

Na wspomnianej wcześniej wystawie rotmistrz i jego przyjaciele utworzyliZrzeszenie dla owczarków niemieckich zwane w skrucie SV (Schaferhundverein). Rotmisrz von Stephanitz kupił HEKTORA-a do swojej hodowli w Grafrath i nadał mu imię HORAND von Grafrath.HONRAD został zrejestrowany pod numer 1 w księdze hodowlanej owczarków niemieckich.

Tak właśnie pojawiła się protoplazma owczarków niemieckich."Horand ucieleśniał dla entuzjastów rasy spełnienie ich najdroższych marzeń.Był to piest jak na te czasy duży(61cm)o potężnej budowie, pięknych liniach i szlachetnej głowie.Był silny i sprężysty jak stalowy drut.Jego wspaniałej budowie odpowiedał charakter. Horand był cudowny w posłusznej wierności dla swojego Pana był prostolijny i szczery. Miał naturę dżentelmena, połączoną z nieograniczoną pasją życia i pracy.Mimo, że nie otrzymał wielkiej tresury w młody wieku był przy boku swego pana uważny na jego najmniejsze skinienie.
Pozostawiony sam sobie stawał się skończonm rozrabiaką i niepoprawnym prowokatorem bójek. Zawsze dobrze usposobiony wobec spokojnych ludzi, nieufny ale nieulękły wobec obcych,przepadał za dziećmi.Jego błedy w zachowaniu były wadami wychowania,nigdy skłonnościami charakteru. Horand cierpia po prostu na nadmiar niespoztej energii i był szczęśliwy i wniebowyity, kiedy ktoś się nim zają- był wtedy najszczęświwszym z psów.
Od chwili kiedy odkryto HORAND-a rotmistrz von Stephanitz i jego przyjacieli rozpoczęli poszukiwania sukktóre wyglądem przypominały typ HORAND-a.Kiedy je znaleziona i stwierdzono oraz stwierdzono że są zdolne do rodzenia poszukiwanego typu rozpoczęto hodowlę owczarków niemieckich.Mioty otaczane były troskliwą opieką ale jednocześnie prowadzono ostrą selekcją potomstwa. Hodowlę budowano na HORAND-dzie i jego potomkach stosując inbred na kilka wybranych egzemplarzy. Jednak w wyniku bliskiego chowu oraz upodobań niektórych hodowcó do duzych psów hodowla owczarka niemieckiego w pierwszych latach ubiegłego wieku obrała nie taki kierunek jaki był aw założeniach twórców rasy. Owczarki niemieckie stały się wysokie, kwadratowe i niezgrabne. Brakowało im płynności ruchu. Ponadto pojawiły się braki w uzębieniu oraz wady charakteru. Reforma kierunku hodowli była nieunikniona. W roku 1922 wprowadzono licencje podczas której szczegółowo opisywano poszczególne egzemplarze. ostra selekcja oraz zastosowanie się do wymogów hodowalnych miała przynieść oczekiwany efekt. W 1925 roku podczas Światowej Wystawy we Frankfurcie rotmistrz von Stephanitz zdecydował że zaszczytny tytuł Zwyciescy Świata przypadnie psu KLODO von Boxberg. KLODO był psem niższym i głębszym o lekko wydłużonych proporcjach a do tego miał wyadjny kłus. Patrząc z perspektywy czasu wydaje sie że KLODO to nowa era w hodowli owczarka. Rotmistrz von Stephanitz wybierając tego psa chciał wrócić do pierwotnego standardu owczarka zapobiegając tym samym popularności i zoraz większej ilości psów wielkich i kwadratowych. KLODO bardzo mocno przekazywał swój typ potomstwu. Zarówno on jak i jego najlepszy syn UTZ Haus Schitting dali wiele dobrych synów i córek.

Po II wojnie światowej zorganizowano dwie Wystawy Główne: W Hamburgu i Monachium. Do 1954 roku nie wybierano zwycięscy świata ale była wybierana grupa psów doskonałych wybranych czyli popularnie grupe VA (vorzuglich auslese) wśród których jest pies ROLF Osnabrucker Land. ROLF podobnie jak zwycięsca z 1955 roku ALF Nordfelsen na trawałe zapisali się w drzewie geanalogicznym owczarka niemieckiego. Jednak zarówno ROLF jak i ALF zostają "przebici" dwoma bardziej nam współczenymi psami. Są to QUANTO Winerau i CANTO Winerau. Obe te psy mają wielką siłę dziedziczenia dając wiele pięknych owczarków (min. DICK Adeloga syn QUANTO oraz syn DICK-a GRANDO Paterswerg) Wydaje się jednak że najwspanialszym synem QUANTO jest pies pochodzący ze szwajcarskiej hodowli di Val Sole- LASSO, który jest min. dziadkiem QUANDO Arminius. ponadto inna owczarska gwiazda czyli URAN Wildsteiger Land również pochodzi od LASSO poprzez psy: IRK Arminius- RIROL Arminius- CLIF Haus Beck. O roli QUANDO i URAN-a w hodowli już każdy Współczesny owczarkarz doskonale wie. Warto również wspomnieć że oba psy zdobywały zaszczytne tytuły zwyciescy świata. Nie warto również zapominać że zarówno QUANDO jak i URAN to synowie tej samej matki PALME Wildsteiger Land. To właśnie PALME oraz jej wybitni synowie to najczęściej występujące owczarki w inbredach współczesnych przedstawicieli rasy.

Patrząc na zdjęcia owczarka niemieckiego na przestrzeni tych ponad 100 lat istnienia rasy dobitnie widac jak zmienił się ich wygląd. Współczesne owczarki to psy eleganckie, cieszące oko swoim wyglądem, bardzo dobrze kątowane, o pięknych liniach grzbietu od kłębu do zadu. Ich budowa pozwala im na poruszanie się pieęknym przestrzennym kłusem.
Owczarek to nei tylko pies piękny ale i wszechtstronny użytkowo. Od początku wykorzystywany był w wielu dziedzinach życia. Jego naturalna odporność nerwowa, spostrzegawczość, czujność powściągliwość, łatwość podporządkowania się, przywiązanie i nieprzekupność, odwaga, bojowość, nieustępliwość to niewątpliwie wielkie atuty wpływające na jego wybitną użytkowość. Owczarek był i jest dobrym stróżem, towarzyszem życia, psem obrończym, pasterskim, lawinowym, tropiącym, przewodnikiem osób niewidomych, ulubieńcem dzieci, a nawet psem myśliwskim. Nie ma drugiej rasy psów która może pod względem użytkowości równać sie z owczarkiem niemieckim.

Wraz z rozwojem rasy owczarek niemiecki rozwijał się również i jego Klub. SV w Niemczech jest akutalnie wielką organizacją kynologiczną bodaj największą obejmującą jedną rasę psów. W chwili założenia tj. w roku 1899 SV liczył około 60 członków. Dzisiaj jest ich ponad 100.000!

Historia
Podobny rozwój SV widać na przykładzie oraganizowanych wystaw i przeprowadzanych egzaminów. W 1899 wystaw było 14 a aktualnie co roku organizuje się około 200. Liczba rocznych egzaminów wzrosła z 10 w roku 1903 do aktualnej około 15.000!

Na przestrzeni tych ponad 100 lat owczarek niemircki zarówno pod względem swojego wyglądu jak i posiadanyuch cech użytkowych w sposób dobitny potwierdził że jest na świecie rasą nr 1.